وجود هر نوع میکروب و عفونتی در گوش میانی می تواند سبب بروز عفونت گوش میانی یا اوتیت مدیا شود. این عارضه با علائمی همراه می باشد که ممکن است در ابتدا بیمار را بسیار آزرده و ناراحت کند. عفونت گوش میانی سبب التهاب و ترشحات غیرطبیعی در پشت پرده گوش می شود و میزان شیوع آن در کودکان بیشتر از بزرگسالان می باشد. شایع ترین عامل این نوع عفونت باکتری ها هستند که با استقرار در گوش میانی سبب التهاب و درد در گوش می شوند. عفونت گوش میانی در بزرگسالان با سرگیجه و عدم تعادل همراه بوده و عارضه ای ناخوشایند به حساب می آید. ما در این مقاله قصد داریم به شرح عفونت گوش میانی و علائم و درمان آن بپردازیم پس تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
علائم و نشانههای عفونت گوش میانی
علائم و نشانه های عفونت گوش میانی به سرعت بروز پیدا کرده و در چند روز برطرف می شوند. نشانه های اصلی عفونت گوش میانی به شرح زیر می باشند:
- درد گوش
- تب
- احساس کسالت و ناخوشی
- بی حالی
- افت شنوایی( در صورتی که فضای گوش میانی با عفونت پر شود)
علت درد در گوش تجمع چرک و عفونت می باشد. برخی موارد پیش می آید که در صورت ابتلای بیمار به عفونت حاد گوش میانی پرده گوش سوراخ یا پاره شود و ترشحات چرکی از گوش خارج شود. علائم عفونت گوش میانی در کودکان و نوزادان سخت تر تشخیص داده می شود و به دلیل ناتوانی کودک در بیان مشکل خود تشخیص به موقع و سریع باید صورت گیرد. برخی از این علائم به شرح زیر می باشند:
- درد گوش به خصوص هنگام خوابیدن
- دست زدن و کشیدن گوش در کودکان
- مشکل در خواب و یا نخوابیدن
- گریه کردن بیش از حد
- بی تابی و بی قراری کودک
- مشکل شنوایی و عدم واکنش به صداها
- زمین خوردن و عدم تعادل کودک
- تب بالای 38 درجه
- ترشح چرکی گوش
- سردرد
- کم شدن اشتها
بیشتر بخوانید : همه چیز درباره جراحی زیبایی گوش
در لیست فوق علائم عفونت گوش میانی در کودکان را بررسی کردیم و توصیه می شود به محض مشاهده این علائم در کودکتان سریعا به پزشک متخصص مراجعه نمایید. در ادامه به علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان می پردازیم.
علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان
علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان متفاوت است و اغلب به شرح زیر می باشد:
- گوش درد
- ترشح چرکی از گوش
- سرگیجه و عدم تعادل
- مشکلات شنوایی و کاهش قدرت شنوایی
چه موقع باید به پزشک مراجعه کنیم؟
علائمی که در بالا گفته شد اغلب در سایر بیماری های مربوط به گوش مشاهده می شوند. بنابراین در خصوص بیماری های گوش نباید خودسرانه عمل کرد. توصیه می شود در صورت داشتن هر یک از علائم بالا همراه با بی قراری و بی حالی به بهترین متخصص گوش در تهران مراجعه کرده و از عوارض عفونت گوش میانی در امان باشید. در صورتی که موارد زیر در شما صدق می کند لازم است حتما برای تشخیص و درمان به موقع به پزشک مراجعه نمایید.
- اگر علائم و نشانه ها در هر گروه سنی بیش از دو روز ادامه داشت.
- در صورتی که کودک زیر ۶ ماه سن دارد لازم است سریعا به پزشک مراجعه شود.
- در صورتی که گوش درد بسیار شدید بوده و آزاردهنده است.
- اگر کودک مدت قبل تر به سرماخوردگی یا سایر عفونت های تنفسی مبتلا بوده است.
- مشاهده هر گونه ترشح از گوش
- مشاهده ترشحات خونی از گوش
علل ایجاد عفونت گوش میانی
در بیشتر موارد عفونت گوش میانی در اثر یک سرماخوردگی یا آنفولانزا به وجود می آید. در خلل عفونت ساده در گلو یا بینی لوله استاش متورم و یا بسته می شود و به همین سبب ترشحات مخاطی گوش میانی تخلیه نشده و در آن جا تجمع می کند. در راستای آن عفونت گوش میانی به وجود می آید.
علت شیوع بیشتر عفونت گوش در نونهالان این است که لوله استاش (شیپور استاش) در این گروه سنی باریک تر و ظریف تر از بزرگسالان می باشد. در کودکان برخی شرایط جسمی مانند لب شکری و سندروم داون نیز می تواند سبب ابتلای بیشتر به این عفونت شود.
عوامل خطر در عفونت گوش میانی
برخی موارد وجود دارند که احتمال بروز بیماری را بیشتر کرده و یا عوارض آن را بیشتر می کنند و به آن ها عوامل خطرزا در بیماری گفته می شود. عوامل خطر در عفونت گوش میانی می توانند به شرح زیر باشند:
- سن
کودکانی که بین ۶ ماه تا ۲ سال سن دارند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت گوش میانی هستند.
- مهدکودک ها
کودکانی که به صورت گروهی نگهداری می شوند و با تعداد زیادی از هم سالان خود در ارتباط هستند.
- وضعیت غذایی کودک
اگر کودک عادت دارد از بطری های نوک پلاستیکی مانند شیشه شیر در حالت خوابیده تغذیه کند.
- فصل پاییز و زمستان
احتمال ابتلا به عفونت گوش میانی در فصول سرد سال و در کسانی که به گرده گیاهان حساسیت دارند بیشتر است.
نحوه تشخیص عفونت گوش میانی
عفونت گوش میانی توسط وسیله ای به نام اتوسکوپ قابل تشخیص می باشد. این وسیله برای مشاهده داخل کانال گوش و پرده گوش می باشد. پزشک با بررسی تغییرات در ظاهر پرده گوش و وجود مایع پشت آن می تواند به عفونت گوش پی ببرد.
برخی موارد پیش می آید که بیمار دیر به پزشک مراجعه کرده و با معاینه متوجه سوراخ یا پاره شدن پرده گوش می شویم.
درمان عفونت گوش میانی
بسیاری از عفونتها نیاز به آنتی بیوتیک نداشته و طی 3 تا 5 روز به صورت خود به خود بهبود پیدا می کنند. در این موارد می توانید با تجویز پزشک از داروهای مسکن و ضد درد استفاده کنید. اگر پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز کرده است لازم است به موقع مصرف شود و اگر درست مصرف نشود احتمال مقاوم شدن باکتری ها به آنتی بیوتیک ها وجود دارد. آنتی بیوتیکی که به صورت عمومی برای این نوع عفونت تجویز می شود آموکسی سیلین بوده و حداقل مصرف آن ۵ روز می باشد. البته آنتی بیوتیک های دیگر مانند آریترومایسین یا کلاریترومایسین نیز می تواند برای بیمار تجویز شود. در صورتی که پس از اتمام دوره مصرف آنتی بیوتیک همچنان علائم دارید لازم است بار دیگر به پزشک مراجعه نمایید.
0 دیدگاه